Archief van jaar: 2021

Afgelopen week is de 22e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 59-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. Deze uitgave telt liefst 7 pagina’s meer dan de Electron. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

• De Digi Taal van digitale mobiele communicatie, deel 2
• Professor A.C. Doppler en het effect
• Een RFID sniffer
• T3FD antenne

Hoofdredacteur Erik (PA2RX) schrijft:

Nee hoor, onze hobby is springlevend! Dat is mijn eerste reactie op de vraag die ik steeds vaker hoor: is onze hobby dood? Zeker, het lijdt geen twijfel dat er veel aan het veranderen is. Daar kun je heel sentimenteel over doen, maar de tijden waaraan we wellicht zulke actieve en mooie herinneringen hebben komen niet weer. ‘Verandering is de enige constante’ zei een bekend filosoof ooit. En zo is dat. Deal ermee, wen er maar aan. Ook in onze hobby verandert van alles en nog wat, net als in ons hele leven.

Feit is dat technologische ontwikkelingen (ook) binnen onze hobby snel gaan. En dat commerciële partijen ‘onze’ frequenties dreigen weg te kapen en dat we vervelende storingen hebben van zonnepaneelinstallaties. Maar bekijk het ook eens van de positieve kant: zie wat voor mogelijkheden we nu allemaal hebben! Dat had ik allemaal niet toen ik startte als radioamateur. Kijk naar zaken als SDR, naar apparatuur die je tegenwoordig zelf relatief snel en simpel kunt maken, vaak door wat kant en klaar printjes als ‘bouwblokken’ met elkaar te combineren. Mijn stelling is dat dat onze hobby meer divers is en levendiger is dan ooit!

Er is zoveel te kiezen. En wellicht zijn al die keuzes wel deels het probleem. Feit is dat onze hobby minder prioriteit lijkt te krijgen juist omdat op andere gebieden zoveel meer tijd nodig is. Er is tegenwoordig teveel afleiding door allerlei andere maatschappelijke factoren (werk, gezin, de sportclub, etc.) Ons ‘hobby-venster’ is dus kleiner geworden. Ik merk dat zelf ook. Qua werk zitten mijn dagen behoorlijk vol. Iets ernaast doen wordt steeds lastiger en maakt vaak dat je je in allerlei bochten moet wringen. Je moet dus prioriteiten stellen.

We zitten al weer in december. Oud gaat en nieuw komt er aan. Dat geldt ook voor besturen en leden van radioverenigingen. Laat de vernieuwing binnen! Stel je open voor je omgeving en speciaal voor de jongeren; hoe kijken zij tegen dingen aan, wat vinden zij belangrijk? En hoe gaan wij ze helpen hun weg te vinden in de radiohobby? Dat doe je echt niet door als een politieagent te bewaken dat ze hetzelfde leertraject volgen zoals jij vroeger. Zo werkt dat niet meer. Belangstelling voor techniek is er ook bij de jongere groep wel degelijk, ook voor draadloze techniek, maar het imago van de zendamateur zit ons daar nogal eens in de weg.
Hoe kunnen wij ons anders en beter aan de buitenwereld presenteren dan we nu al doen? Hoe gaan we ons imago ‘opkrikken’? Welke houding hoort daar bij? Welke activiteiten gaan we organiseren om anderen te interesseren? Hoe voorkomen we dat we als piraat worden beschouwd, alleen omdat er een grote antenne op ons dak staat? Kortom: veel vragen en veel discussies. Maar weinig concrete oplossingen, laat staan klinkende resultaten. Dát is een van de topprioriteiten van de DARU; realiseren dat onze hobby op een meer positieve manier in de belang- stelling wordt gebracht.

En het mooie is: we kunnen zelf en dicht bij huis starten en eigen (klein) kinderen of buurkinderen laten zien wat voor mooie dingen radioamateurs allemaal kunnen. En dat radioamateurisme tegenwoordig helemaal niet alleen maar over radio gaat… Als het gaat om ontdekken en enthousiasmeren denk ik vaak aan de onbevangenheid en nieuwsgierigheid van een kind. Die van mij waren ook altijd aan het onderzoeken wat het was, en wat ze er mee konden. Oké, er werd wel eens iets gesloopt waar ze (ik) later spijt van kregen, maar ze hebben er wel heel veel van geleerd. En die kennis zie ik ze nu toepassen in school, werk en hobby’s. Super, toch?
Onlangs liet ik een paar mensen uit de buurt zien dat je met een portofoon en een SDR app op je smartphone plaatjes uit de ruimte kunt ontvangen. Ze waren vol verbazing. Maar dat kunnen zij zelf ook. Als we ze even een klein duwtje geven…

73, Erik PA2TX

Afgelopen week is de 21e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 60-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. Deze uitgave telt liefst 8 pagina’s meer dan de Electron. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

• De Digi Taal van digitale mobiele communicatie, deel 1
• Zijn we alleen?
• PA0AA in de CQ WW SSB contest 2021
• ‘Urbex’ ervaring in het oude HC8N conteststation
• Hamgear and Gadgets

Voorzitter Bert Woest P0GKB) schrijft:

Deze editie van het magazine kruist precies de actualiteit die ik het liefst in dit voorwoord mee wilde nemen. Bij het maken van deze column moet onze ALV namelijk nog plaatsvinden evenals deel twee van de vergadering met het Agentschap Telecom (AT), omdat op 27 oktober jl. niet alle onderwerpen konden worden behandeld. We werden zeer welkom ontvangen in de vestiging Amersfoort en het grootste gedeelte van het overleg vond in een goede sfeer plaats. AT laat wat mij betreft uitstekend zien dat ze hecht aan een goede relatie met de zendamateurs. Dat betekent niet automatisch dat we het over alles eens (gaan) zijn, maar de intentie is de goede verstandhouding en de wil om onze doelgroep serieus te nemen. Dat vertrouwen heb ik absoluut.

In onze ALV zullen we o.a. dieper ingaan op onze visie. Nog maar even bij iedereen in de herinnering roepen dat we ‘op aard’ kwamen om ons uiteindelijk ook weer op te heffen. Dat klinkt wat destructief maar is het allerminst, omdat we juist één goede overkoepelende partij willen die de belangen van de radio(zend)amateur zo maximaal mogelijk bedient, zowel internationaal als in de relatie met onze eigen overheid. Daarbij willen we juist niet de zoveelste activiteitenvereniging zijn, maar meer een bond of federatie zoals we dat bijvoorbeeld in de sportwereld kennen. Een service als DQB (Dutch QSL Bureau) hoort daar wat ons betreft ook bij. Eentje waar elke vereniging, klein of groot, bij kan aansluiten en de afwikkeling centraal wordt verzorgd. Ondanks alle digitale ontwikkelingen zie je toch dat de papieren QSL-kaart zijn waarde houdt en voorlopig zeker nog niet zal verdwijnen.

In de vooroverleggen met VERON en VRZA merkte ik op dat alleen al onze aanwezigheid en de zaken die we aan de orde stellen, zoals storingsproblematiek, antenneplaatsing en gevaren voor onze frequentieruimte, toch prikkelt om die thema’s veel nadrukkelijker onder de aandacht te brengen. Ook discussies waarin de grootste partij eist met de meeste deelnemers aan het overleg met het Agentschap Telecom te willen deelnemen en waarom die ‘kleine’ eigenlijk is toegelaten, bewijzen dat er kennelijk iets wordt losgemaakt. Waarom zou je anders de meeste expertise vanwege grotere getalsgrootte willen claimen? Het gesprek loopt nog, maar illustreert wat mij betreft wel hoe welkom nieuwe partijen of andere inzichten zijn.

Een ander, wat mij betreft kenmerkend, voorbeeld is onze recente aanvraag om deel te mogen nemen aan het DQB. Het formele antwoord, met geuite excuses voor de vertraging, kwam onlangs binnen. Het was een harde afwijzing. De redenen staan hieronder. Benieuwd ben ik vooral naar uw reactie als lezer. Dit zijn de argumenten:

1. Dat de statuten van het DQB zullen moeten worden gewijzigd;
2. Dat de database en het softwarepakket moeten worden aangepast;
3. De kosten die eraan verbonden zijn;
4. Het feit dat de kosten niet opwegen tegen de baten aangezien waarschijnlijk veel DARU-leden al lid zijn van VERON en/of VRZA;
5. Aanpassen van de inrichting en het wijzigen van de instructies aan de DQB-medewerkers;
6. Schrijven van nieuwe instructies voor de Regionale QSL-managers;
7. Toetreding een precedent zal scheppen voor andere verenigingen voor deelname aan het DQB.

Ik realiseer me dat we nog relatief klein zijn, veel goodwill moeten verdienen, maar we willen vooral wegblijven uit de kracht en macht van instituties, persoonlijke motieven en juist ervoor zorgen dat de belangen van onze mooie hobby zo goed mogelijk gediend en vertegenwoordigd worden. Het feit dat we onze vrije tijd daar voor geven geeft wel aan hoe serieus we onze missie nemen. Werk aan de winkel en dat doen we graag!

73, Bert PD0GKB

Afgelopen weekend is de 20e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 49-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

• Mijn avonturen met de Philips LOTUS mobilofoon
• Faselus SSB
• Human Body Communication
• Hamgear and Gadgets
• Lighthouse weekend 2021

Hoofdredacteur Erik (PA2TX) schrijft:

Vorige week vond de IARU regio 1 conferentie plaats. Belangrijke vraag daar was: ‘hoe moet het verder met onze toekomst, de toekomst van het radioamateurisme? Zijn we opgewassen tegen allerlei ontwikkelingen die het uitoefenen van onze hobby de komende jaren nog verdere zullen bemoeilijken?’

Het is denk ik maar net hoe je ertegenaan kijkt. Willen we veranderen of houden we vast aan wat we hebben? ‘Als je doet wat je deed, krijg je wat je kreeg’; zo luidt een bekend gezegde. Vasthouden aan vroeger, in de veronderstelling dat dát het is en ook voor de toekomst een vaste waarde moet zijn, betekent feitelijk dat we blijven hangen in oude gewoonten en tradities. De hele wereld verandert en wij moeten daar met onze hobby in mee, of we willen of niet. Leuk? Nee niet voor iedereen. Maar ons aanpassen aan gewijzigde omstandigheden, dat kan wèl. Daarbij is van groot belang dat we ons een beeld proberen te vormen van hoe de toekomst van amateur radio er uit zou kunnen zien. We hebben dus een visie en een daarbij behorend plan nodig.

Waar je ook kijkt, overal zie je polarisatie. Belangen die vaak haaks op elkaar lijken te staan. Maar als puntje bij paaltje komt blijkt dat we eigenlijk allemaal hetzelfde willen: een leefbare samenleving. Zoiets kan alleen niet zonder goede afspraken en dat we ons houden aan de geldende normen en waarden.

We leven in een wereld waarin we uiteindelijk toch moeten samenwerken en elkaar dus ook iets moeten willen gunnen. Dat betekent ook dat we ons inleven in hoe anderen erin staan, wat hun belangen zijn en hoe we elkaar vervolgens gaan helpen. Daar hoort ook bij dat er bereidheid is om water bij de wijn te doen.

Terug naar de IARU conferentie. Interessant vond ik de SWOT-analyse (de sterke en zwakke kanten van onze hobby) die werd aangehaald. Zo’n analyse hebben we bij de DARU op een heidag eind 2019 ook al eens gedaan. Onze uitkomst was vergelijkbaar met wat we terugzagen in de resultaten van de SWOT analyse van de IARU Regio 1. Voorzitter Don Beattie G3BJ zei bij de opening van de IARU R1 conferentie over de transformatie die zich voltrekt in de wereld van radioamateurs: “We must all have a single mind of sense of direction if we want to have any chance of success!”. Allemaal één richtingsgevoel als we enige kans op succes willen hebben! Dat laat aan duidelijkheid niets te wensen over. Er moet nu echt iets gebeuren! De hele toespraak is hier te zien en horen.

Laten we ons dus focussen op die punten waar we nog wel kansen zien en waar we zelf kunnen meebepalen en -sturen. Dat betekent ook dat wij, Nederlandse radioamateurs, ons zo één mogelijk moeten organiseren en waar nodig wapenen. Alleen samen staan we sterk! Dat is echt nodig om bedreigingen van buitenaf te kunnen pareren. Of het nu gaat om overheden of commerciële instanties die onze hobby inperken door frequentieruimte ‘af te pakken’ of de ether die vervuild wordt door nog meer storende apparatuur uit China en ga zo maar door.

Er moet iets gebeuren en de tijd dringt. Niet de problemen voor ons uitschuiven en hard blijven roepen dat ‘het vroeger allemaal beter was’, maar een plan maken: het masterplan radio(zend)amateur! Hoe willen we dat onze hobbywereld er over pakweg 50 jaar uitziet? Laten we een duidelijk en realistisch plan maken, dat gaan uitvoeren en tussentijds bijstellen naar de tijdgeest. Want heus, ook over 50 jaar zijn er nog steeds radioamateurs die bezig zijn met communicatie, met de techniek erachter of gewoon mooie verbindingen maken met andere radiozendamateurs, waar ook ter wereld. Onze hobby is en blijft een waanzinnig leuke, leerzame, wetenschappelijke hobby en vooral een geweldig gaaf tijdverdrijf voor velen!

73, Jan PA0JMY