Archief voor categorie: verenigingen

Gisteren is alweer de 37e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 49-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden. Even leek het erop dat DARU-magazine nummer 36 de laatste was, maar na een periode van 2 maanden is er een nieuwe hoofdredacteur gevonden en zal het magazine weer maandelijks verschijnen.

In dit magazine onder andere:

Fred Stam (PE3FS) schrijft als nieuwe hoofdredacteur a.i.:

Beste lezers van het DARU Magazine

Na twee maanden weer een DARU magazine. De verschijning van het blad is na twee maanden weer een feit. Voorlopig vervul ik de functie van hoofdredacteur ad interim. Waarom? Omdat zowel het redactieteam en ik het nog wel zien zitten met DARU. En daarbij is het leuk om te schrijven en je hersenspinsels aan een groter publiek voor te schotelen. We laten ons niet kisten. We hebben er wederom met man en macht aan gewerkt om er weer een leerzame en onderhoudende uitgave van te maken. Ik heb me in het verre verleden al wel eens voorgesteld, waar ik vandaan kom en wat ik in mijn beroepsleven heb gedaan. Dat doe ik hier dan kort, dan weet u in ieder geval met wie u te maken heeft.

Mijn naam staat onderaan. Mijn call is PE3FS, ik ben een gepensioneerd endoscopie verpleegkundige. Jaja, wij keken in mensen met een endoscoop. Darmen, slokdarm, maag en galwegen werden geïnspecteerd en behandeld. Veel van mijn werktijd doorgebracht in het toen AMC en als laatste werkgever in het VU ziekenhuis. Een deel van mijn werk was onderzoek met een videocapsule. Een grote capsule van rond 10mm en 19mm lang vol met elektronica zoals een zendertje, camera, en batterij. Die werd ingeslikt en vervolgde dan zijn weg door de ingewanden naar de natuurlijk uitgang. Hij maakte onderweg dan ongeveer 70.000 foto’s die opgeslagen werden op een datarecorder die je bij het onderzoek meedroeg. Mijn taak was ook om die te beoordelen nadat de recorder was ingeleverd. Dus totaal 40 jaar als verpleegkundige gewerkt waarvan 30 in de endoscopie. Ik heb er zelfs een boekje over geschreven.

Voordat ik de geest kreeg en de gezondheidszorg instapte ben ik ooit begonnen als elektronicamonteur en daar begon het allemaal met het zenden als piraat. Wie is niet zo begonnen? 27mc en drie meter waren toen uitermate populair. Mijn roepnaam op drie meter was Captain en in Haarlem waren er veel van die piraten. Kijk maar eens op www.CQ3meter.nl, een site die helemaal gewijd is aan de nobele piraterij. Toen er heel lang niets aan gedaan en in 2007 toch maar eens examen gedaan voor de D-machtiging na aangestoken te zijn door een zendamateur op mijn vakantieadres. Enige jaren geleden alweer mijn Full licentie gehaald en tegenwoordig dus op alle banden bezig met alles wat ik leuk vind. Schrijven doe ik al heel lang en ook dat is erg leuk. En nu dus maar de hoofdredactie overgenomen van Erik – PA2TX die we uiteraard allerhartelijkst bedanken voor het vele werk en tijd dat hij in dit magazine gestoken heeft. Hij blijft gelukkig wel schrijven voor het magazine en zal mij helpen waar hij maar kan.

In een volgend nummer zal een ander redactielid zich voorstellen. Ik wens u veel plezier met deze uitgave en op– en aanmerkingen graag naar het mailadres: magazine@daru.nu. Want daar kunnen we wat mee en hebben wij ook het idee dat we het ergens voor doen. Als u verder iets vermeldenswaard vindt en u weet niet goed hoe u het op papier moet krijgen., neem eens contact met ons op via de mail. Wij helpen graag.

’73,

Fred Stam / PE3FS
Hoofdredacteur a.i.

Gisteren is alweer de 36e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 73-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

Voorzitter Bert Woest (PD0GKB) schrijft:

Respekt!

Beginnen met respect leek me op zijn plaats in een tijd dat het wel lijkt alsof je een Nobelprijs verdient zodra je iemand anders eens flink de maat neemt over haar, zijn of het’s mening of overtuigingen. Ook binnen onze eigen hobby lusten de honden er soms geen brood van. Pak maar een gemiddeld forum en een discussie die daarop speelt en je ziet de vonken ervan af spatten. Het is voor diegenen kennelijk volkssport nummer één geworden om, vaak met het bijbehorende verbale geweld, een ander een mening op te leggen. Oh wee als je iets anders vindt. Respect is tegenwoordig ver te zoeken.

Bij een van onze speerpunten staat het ‘Deltaplan Imago Radio(zend)amateur’. Dat heeft twee invalshoeken. Ten eerste hoe we onze hobby positief en wervend onder de aandacht krijgen bij het grotere publiek om zo tot onze volgende generatie te kunnen komen en ten tweede hoe wij met onze omgeving en vooral met elkaar omgaan. Onze hobby verdient het om niet uit te sterven maar ik zie dat wel gebeuren. Ik zie een steeds verder vergrijzende oude (voornamelijk) mannenclub. Dat onze hobby ophoudt te bestaan zal een aantal wellicht worst zijn omdat ze er dan toch niet meer zijn, maar mij of liever gezegd ons en de meesten van u als lezers, gaat dat aan het hart.

Het Deltaplan maken, onze andere speerpunten verder uitwerken en daarmee het bereiken van onze ultieme stip op de horizon lukten tot op heden niet. We missen, ik schreef er al vaker over, handen aan het bed.

Vorig jaar november bespraken we het tekort aan vrijwilligers met onze leden en spraken we af om met het drietallig bestuur dat werd gekozen nog één keer een doorstart te maken. Een krappe vier maanden later zie ik onvoldoende resultaat. Allemaal vanzelfsprekende redenen liggen er aan ten grondslag, maar het feit blijft dat er geen substantiële verbetering te zien is.

Wie het wel gelukt is om voortgang te boeken, is de redactie van DARU magazine. Daarbij vind ik een speciaal woord van dank aan onze hoofdredacteur Erik PA2TX op zijn plaats. Hij is degene die al heel lang geleden mededeelde dat hij het hoofdredacteurschap niet meer kon combineren met zijn werk en privé. DARU leden weten dat, omdat we vele malen hiervoor aandacht vroegen en of iemand deze functie zou willen overnemen. Helaas zonder resultaat. Erik zal er zelf ook nog e.e.a. over vertellen, maar aan deze ietwat sombere toon kunt u lezen dat zowel het voortbestaan van DARU als het magazine onder sterke druk blijven staan.

Ondanks al die bezorgdheid ligt er wel weer een zeer gevarieerd magazine voor u. Zoals ik begon wil ik eindigen namelijk mijn respect uit te spreken naar onze hoofdredacteur die het blad in de lucht heeft gehouden en zijn team dat het ondanks alles toch weer voor elkaar kreeg een mooi exemplaar af te leveren. Veel leesplezier!

Afgelopen weekend is alweer de 34e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 63-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

Voorzitter Bert Woest (PD0GKB) schrijft:

En ineens zit de eerste maand van 2023 er alweer op. DARU is geen politieke partij, gelukkig niet. En bij DARU heb ik het nog niet gemerkt, maar het moet me toch van het hart dat het soms lijkt alsof steeds meer mensen steeds minder respectvol met elkaar omgaan. Langere tenen, alleen het eigen gelijk dat geldt, et cetera…
En al die totaal zinloze oorlogen, een traditie waar we als mensen ook erg goed in zijn om die in stand te houden zonder dat het ook maar enig positief resultaat oplevert. Wat je in de maatschappij ziet gebeuren, namelijk afnemend respect, steeds meer individualiteit, zucht naar macht, et cetera … zie je natuurlijk ook terug in onze hobby.

Aan de andere kant biedt juist onze hobby zoveel openingen om het anders te doen en dat gebeurt in de meeste gevallen ook. Ook wij moeten zorgen dat we wat de meerderheid doet als voorbeeld gebruiken en niet die paar die de sfeer verpesten. Een open deur misschien, maar het is wel wat het is.
Als radioamateurs zijn we een groep mensen met een gedeelde passie voor communicatie en technologie. Onze hobby stelt ons in staat verbindingen te maken met mensen over de hele wereld. Dat betekent dat we elkaar respecteren, ongeacht onze verschillen, en dat we altijd klaar staan om elkaar te helpen. Juist door het respect voor en de hechte samenwerking met andere radioamateurs helpen we een sterke en hechte radiogemeenschap te bewaren.

Toen ik onlangs mijn acht kleinkinderen hier in Drenthe op visite had, ze (leeftijden tussen de bijna 1 en 11 jaar oud) met elkaar buiten ouderwets verstoppertje zag spelen en met modder en de gevallen natte bladeren heksensoep zag maken, dacht ik: ”Waar maak ik me druk om, deze jeugd is de toekomst en als ik dit samen zie spelen moet het gewoon goed komen. Dit is toch veel mooier dan ergeren aan die paar zuurpruimen die op zoek zijn naar bevestiging van hun eigen gelijk!?”

Met deze zeer gevarieerde editie van DARU Magazine zit er voor iedereen wel iets leuks bij. De eerste verrassing is dat Spade en Archer weer terug zijn of terug is, het is maar hoe je het leest. Interessant is verder ook het verslag van een toekomstig amateur onderweg naar het radio-examen. En nog veel meer zoals het werken met ontwerptools, experimenten met de ontvangst van de tijdsignaalzender DCF77, of een goedkoop alternatief voor dure wereldkaarten. We hopen dat u het met evenveel plezier leest als wij het hebben gemaakt!

Gisteren is alweer de 32e uitgave van DARU-magazine naar de leden verzonden. Het 52-pagina’s tellende digitale clubblad wordt – net als voorganger DKARS-magazine – vrij uitgegeven. De vereniging doet niet aan copyright en alle artikelen kunnen (tenzij anders vermeld) vrij gebruikt en verspreid worden. Iedere geïnteresseerde – ook niet leden – kunnen het magazine gratis downloaden.

In dit magazine onder andere:

Voorzitter Bert Woest (PD0GKB) schrijft:

Helaas moest DARU bij het laatste Amateur Overleg verstek laten gaan omdat we geen ruimte vonden om onze leden bijtijds en fatsoenlijk te raadplegen. We worstelen al langere tijd om voldoende handjes aan het bed te krijgen. De meeste leden van het bestuur gaven bij aanvang van DARU al aan feitelijk onvoldoende tijd te hebben om continuïteit te waarborgen en dit kwam in de praktijk helaas pijnlijk uit. Tijd om, na alle extra ledenraadplegingen en onvoldoende animo het bestuur te vullen, de kat bellen aan te binden. Na een laatste poging in een rondje bestuur bleef iedereen bij zijn eerder gegeven disclaimer: ‘helaas geen tijd’.

Het afzeggen van het AO was een eerste harde waarschuwing voor onszelf, omdat juist dat samenzijn zo wezenlijk belangrijk is. Al is het informeel, het blijft superbelangrijk om uitstekend in contact te zijn en te blijven met onze overheid en het agentschap in het bijzonder. Maar principieel als we zijn roepen we als DARU dat we namens onze leden spreken en niet namens het (hoofd)bestuur. Welnu als je onvoldoende de leden kan raadplegen, dan kun je ook niet namens hen spreken. Als enige optie bleef toen over: afzeggen.

De tweede bel die aan de kat werd gebonden was het hardop en duidelijk uitspreken dat het niet vijf maar één minuut voor twaalf was. Zonder minimaal twee volwaardig inzetbare bestuursleden zou DARU ophouden te bestaan. Doormodderen geen optie! Met die transparantie gingen we onze, wellicht laatste, ALV in.

Beide standpunten lekten in no-time uit en dat leidde vanzelfsprekend tot de nodige speculaties in onze HAMwereld over intern gedoe bij DARU en wat dies meer zij. Zo gaat dat. Ineens werd ik vanuit veel, vaak onverwachte, hoeken gebeld, gemaild of geappt. Of het klopte dat DARU ermee ging stoppen? Of er ruzie in de tent was? Op de eerste suggestie antwoordde ik dat dat risico er inderdaad in zat en wat het tweede betreft een volmondig en overtuigd NEE! Natuurlijk niet, wilde ik bijna uitroepen. Maar snappen deden we het allemaal niet heel erg goed natuurlijk. Wij zouden eenzelfde soort speculatieve gedachten hebben gehad als zoiets bij een van de andere verenigingen gebeurde.
Een ander opvallend punt, dat ik niet verwachtte, was dat velen (vooral uit VERON en VRZA-geledingen) de hoop uitspraken dat DARU juist zou blijven bestaan. Een amateurbond die echt met het welzijn van de radio(zend) amateurs en het behoud van onze prachtige hobby bezig is zonder dat processen of bureaucratie leidend zijn.

Gesteund door al deze bemoedigende woorden gingen we nogmaals wervingsrondjes maken. Een aantal niet leden meldden zich zelfs als geïnteresseerd kandidaat, maar zij werden uiteindelijk geen lid of konden niet aan de voorwaarden voor volwaardig lidmaatschap voldoen.
Al met al kregen we het toch voor elkaar om twee enthousiaste leden van DARU te verleiden ons bestuur te versterken. Jan van der Meij, die al in de kerngroep zat en veel bestuurservaring heeft en Joop Noordzij, een kersvers DARU-lid maar eveneens zeer ervaren bestuurder. Zij stellen zich binnenkort verder aan u voor, maar iedereen begrijpt dat we ongelooflijk blij zijn met deze professionele versterking. Vooralsnog zijn we met z’n drieën maar hopen dat dit aantal door de tijd heen zal groeien.

Het volgende AO zijn we er absoluut weer bij en iedereen gaat meer van ons horen. Veel leesplezier met dit magazine want dat is wellicht nog de mooiste boodschap, het magazine blijft bestaan en wie weet met nog meer verrassingen.

Tot slot, heb je kopij, een mening, (on)gevraagd advies, stuur ons dan even een e-mail: magazine@daru.nu

73, Bert PD0GKB (Voorzitter)